W zielarskiej tradycji ruta (Ruta graveolens) była zawsze czymś więcej niż tylko rośliną leczniczą. Od wieków przypisywano jej siłę oczyszczającą, nie tylko ciało, ale również przestrzeń i ducha. U św. Hildegardy z Bingen pełniła rolę zioła ochronnego, działającego na poziomie fizycznym, ale też duchowym. Nazywana „zieloną strażniczką”, miała chronić przed szkodliwymi wpływami, a jednocześnie wspierać regenerację organizmu, szczególnie w sytuacjach wyczerpania i chorób przewlekłych. Poznajcie to niezwykłe zioło.

Czym jest ruta?

Ruta ma intensywny zapach, wyrazisty smak i bardzo silne działanie. Św. Hildegarda z Bingen nie zalecała jej do codziennego użytku, jak np. bertramu czy fenkułu, lecz jako środek „do zadań specjalnych”, stosowany z rozwagą i szacunkiem. Dla mniszki była to roślina wspomagająca jasność ducha, oczyszczająca z toksyn, nie tylko cielesnych, ale też duchowych, np. z negatywnych wpływów, niepokoju czy złego nastroju.

Właściwości zdrowotne ruty według tradycji i współczesnej fitoterapii

Choć w większych dawkach ruta może być toksyczna (zwłaszcza dla kobiet w ciąży), w małych ilościach wykazuje szereg cennych właściwości:

  • działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie,
  • wspomaga oczyszczanie wątroby i krwi,
  • ma działanie rozkurczowe i uspokajające,
  • może pomagać przy bólach głowy, nerwobólach, skurczach mięśni i kolkach,
  • wzmacnia naczynia krwionośne i poprawia krążenie,
  • była stosowana również na pasożyty, bóle reumatyczne, a nawet przy schorzeniach oczu.

Dodatkowo, w duchowym podejściu Hildegardy, ruta chroniła przed „złym wpływem” otoczenia. Niektórzy porównują jej działanie do „ziołowej tarczy energetycznej”.

Zastosowanie ruty

Ze względu na intensywność działania, ruty nie należy stosować w dużych ilościach ani długotrwale bez nadzoru. Może być jednak wykorzystywana zewnętrznie oraz wewnętrznie, w formie rozcieńczonych naparów lub dodatków do mieszanek ziołowych.

Przykłady zastosowania:

  • napar z ruty z dodatkiem melisy i szałwii, który wspomaga regenerację układu nerwowego (stosować ostrożnie),
  • kompresy z naparu ruty na bóle mięśni, stłuczenia, obrzęki,
  • kąpiele z dodatkiem suszonej ruty, które rozluźniają, oczyszczają, wspierają energetycznie,
  • olejek rutowy stosowany punktowo na skronie lub stawy.

W praktykach duchowych ruta była palona w kadzidle lub trzymana w domach jako „zioło ochronne”. Do dziś używa się jej w rytuałach oczyszczających w wielu kulturach.

Zioło granic i powrotu do siebie

W czasach rozproszenia, przebodźcowania i życia na wysokich obrotach, ruta może być tym, co „stawia granice”, nie tylko patogenom, ale i szkodliwym wpływom emocjonalnym, psychicznym czy energetycznym. To zioło szczególnie przydatne dla osób wrażliwych, chłonnych, żyjących w ciągłym napięciu.

Ruta uczy jednego: ochrona jest równie ważna jak otwartość. A zdrowie to nie tylko odporność na bakterie… to również odporność na chaos świata.